Franciscus en zijn geschriften
Franciscus van Assisi (1181 of 1182-1226) is een van de populairste heiligen. Zijn inspirerende leven is de moeite waard. Hij is bekend als vredestichter, van 4 oktober dierendag en ook de gedenkdag van Franciscus, als patroonheilige van het milieu, als kerststal bedenker en als vriend van de armen. De eigen geschriften zijn boeiend. Zijn geschriften laten zijn eigen ‘ik’ zien, terwijl hij ook begaan is met de wereld om hem heen.
Franciscus heeft één doel: in de voetstappen treden van zijn Heer en Leraar, Jezus Christus. Hij was ‘leek’ (iemand die geen wijding heeft ontvangen) en aangedaan door de gruwelijkheden van de oorlog. Hij zwierf rond en zo had hij een bijzondere ontmoeting met een melaatse, waar men normaal met een grote boog omheen liep, kreeg een opdracht van de Gekruisigde (“Zie je niet dat mijn Huis is verval is. Ga heen en herstel mijn huis!”).
Dit zette hem ertoe aan te gaan leven ‘volgens het Heilig Evangelie’. Bezitloosheid, vrede, broederschap en goede omgang met de Schepping stonden hierbij centraal. Franciscus zag de schepselen, bijvoorbeeld de zon, het water, de dieren en alle mensen, als zijn ‘broeders’ en ‘zusters’. Ze waren, net als hij, geschapen door God. Franciscus’ manier van leven vond gauw navolging: eerst medebroeders (de minderbroeders, dat wil zeggen ‘broeders van de minderen’ – de armen, de zieken, de zwakken), daarna zusters (de Arme Vrouwen, tegenwoordig naar hun medestichteres st. Clara van Assisi ‘clarissen’ genoemd).